pięknoduch

pięknoduch
pięknoduch {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIIc {{/stl_8}}{{stl_7}}'ironicznie o osobie egzaltowanej, oderwanej od rzeczywistości, przedkładającej sprawy duchowe, wzruszenia estetyczne nad inne': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sztuka pomaga pięknoduchom uciec od świata. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • pięknoduch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów iron. «ktoś wyżywający się w estetycznych wzruszeniach, zmanierowany na tym punkcie» …   Słownik języka polskiego

  • piękno- — «pierwszy człon wyrazów złożonych (zwykle przymiotników o charakterze dzierżawczym) wskazujący na piękność tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. pięknooki, pięknowłosy, pięknonogi, pięknoduch» …   Słownik języka polskiego

  • pięknoduchowski — pięknoduchowskiscy przym. od pięknoduch Pięknoduchowskie rozważania …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”